De Coronapandemie heeft ons, zonder dat we dat wilden, allemaal uit onze persoonlijke en collectieve comfortzones geknikkerd. Het is daarbij waarschijnlijk een understatement om te zeggen dat we veel hebben geleerd over onszelf.
In zekere zin zou je een plotselinge crisis (met de onvrijwillige veranderingen die daarbij horen) heel goed kunnen vergelijken met de impact die organisatieveranderingen of technologische disrupties hebben op het werken binnen een organisatie.
Omdat elke verandering, net als een crisis, ons dwingt om te leren en ons aan te passen. En soms moet dat abrupt of snel.
Alles wat we leren of leren, vereist dat we door de 4 stadia van leerontwikkeling gaan. En die lijken verdacht veel op die van het doorlopen van deze Corona crisis.
Ontwikkeling: van angst naar persoonlijke groei
In de afgelopen maanden ben je er waarschijnlijk al mee doodgegooid: “never waste a good crisis”. Met een beetje veerkracht lukt het je om een crisis om te buigen naar een verandering die ook wat oplevert voor jou of voor je team.
Positieve groei en verandering vindt zelden spontaan en automatisch plaats. Positieve verandering komt voort uit je grondhouding tijdens verandering, een crisis of een andere uitdaging. En ontstaat door lef te combineren met goed voor jezelf zorgen.
Dus: staan jij en je teamleden open voor echte ‘CHANGE’?
- C: Step out of your Comfort zone
- H: Use Healthy Habits to keep yourself on track and well
- A: Achievable Ambitions
- N: look for New perspectives
- G: Work from a Growth Mindset
- E: Explore and Experiment
Vanuit comfort, door angst, via leren naar groei……
Waar zit jouw team? In de comfortzone? Of juist in de groeizone? Of ergens er tussenin?
De 4 stadia van Persoonlijke Ontwikkeling:
Bij alles wat we leren, bewegen we door de 4 stadia van ontwikkeling heen.
We bewegen vanuit onze onwetendheid in de comfortzone naar het competent worden in de groeizone. En,….. dit voelt niet altijd prettig aan.
- Voordat we beginnen te ontwikkelen, bevinden we ons in de comfortzone van comfortabele onwetendheid: alles loopt lekker en we vinden onze status quo helemaal prima. Of, we weten niet eens dat er verandering mogelijk is. Kortom: We zijn onbewust onbekwaam.
- Maar dan is het crisis! Of we zijn gedwongen iets nieuw te leren. Vanuit die staat van onwetendheid en comfort belanden we eerst in een staat van angst. Want: plots zijn we ons heel erg bewust van dat wat we niet kunnen, niet beheersen, van onze onbekwaamheid. Dat voelt vaak erg ongemakkelijk en ook eng aan! Vaak zijn we geneigd om te stoppen en te vluchten. We willen terug naar wat we kennen, naar hoe het was. Het is dan essentieel om ons innerlijke (realistische) optimisme aan te boren: te geloven in het feit dat we onze situatie kunnen verbeteren.
- Want, als we dan de handdoek niet in de ring gooien en opgeven, EN als we besluiten ons aan te passen, belanden we in de leerzone. We zijn nu bewust bekwaam en passen onze nieuwe vaardigheden en kennis toe. Dat kost alleen nog steeds best wat moeite. Want we zijn er nog niet aan gewend.
- Zodra we de kloof in onze capaciteiten hebben overbrugd, wennen we aan onze nieuw vergaarde vaardigheden. We zijn de groeizone binnengegaan, we zijn aan het groeien en ons aan het ontwikkelen. Als we ons nog steeds bewust zijn van onze nieuw verworven capaciteiten, zijn we er best dankbaar voor. Maar, let op: op een gegeven moment zijn deze vaardigheden ook weer ons nieuwe normaal geworden. Met als gevolg: we worden weer onbewust competent (lees: we vinden het allemaal vanzelfsprekend dat we van alles kunnen). We zijn langzaamaan in onze nieuwe normale comfortzone terecht gekomen. En dat gebeurt onbewust… .. Tot ……… een nieuwe verandering, uitdaging, verstoring of crisis ons weer dwingt tot een nieuwe verandering….
Leren van deze crisis
Ga maar eens na: zo voelden we ons allemaal toen de wereld er in maart 2020 compleet anders uitzag. We schoten in angst, pasten ons zoveel mogelijk aan en we zijn gewend geraakt aan nieuwe vaardigheden, zoals thuiswerken, op afstand vergaderen en meer digitaal werken. En dat is precies hoe iedereen zich voelt als ie, al dan niet gedwongen, een transformatie moet doormaken en nieuwe vermogens eigen moet maken. En uiteindelijk, als we de gedwongen verandering accepteren, en ons aanpassen, wennen we ook daar weer aan.
Ontwikkeling en persoonlijke groei gaan niet vanzelf
Het kost tijd om verandering te accepteren en je aan te passen aan nieuwe uitdagingen. en het levert vaak stress en angst op. Net als in een crisis. En voor jou als teamleider is het bij elke verandering dan ook essentieel om rekening te houden met de ontwikkelingsfase waarin jouw medewerkers zich bevinden.
Want alleen dan kun je je leiderschapsstijl afstemmen op wat die individuele medewerker aan ondersteuning nodig heeft om persoonlijk te groeien en zich te ontwikkelen.
En onthoud daarbij: Het loont om hier goed je tijd in te investeren! Want: bedenk ook dat groei en bekwaamheid een belangrijke bijdrage leveren aan intrinsieke motivatie. Deze groei op een positieve manier faciliteren als leider, draagt bij aan een sterkere medewerkersbetrokkenheid.
Dus: kijk eens naar jouw directe medewerkers: wat moet jij als leider doen om hen te helpen groeien tijdens deze Covid-crisis? En, wat moet je doen om hen te helpen zich te ontwikkelen in specifieke taken of vaardigheden?
Wil jij je medewerkers helpen om zich succesvol te ontwikkelen en te groeien?
Benieuwd naar hoe je met je team en medewerkers succesvol een verandering kun doorvoeren met oog het welzijn in het werk van je teamleden? Hoe je in een crisis weer kansen kunt ontdekken? Neem dan contact met ons op. Wij helpen je graag hierbij!
