Eerst even een kleine test:
Ga eens op 1 been staan en doe je ogen dicht…… Probeer het maar eens!
Vooruit, doe dan….!
Nou, hoe ging dat? Ging waarschijnlijk niet zo best he? Hoe lang lukt je dat? 8 seconden, 15? Of maar 3? Of misschien wel helemaal niet?
Met je ogen dicht rechtop staan of lopen is lastig. En dat is logisch: want onze balans, onze hersenen hebben een beeld nodig. Een beeld om aan vast te houden. En….. als je je ook nog eens moet gaan bewegen helemáál. Als het donker is, en je probeert op 1 been te staan, dan val je waarschijnlijk om. Of, als je met open ogen een hoge lucht in kijkt, terwijl je loopt, dan begin je te zwalken. De meeste yoga beoefenaars hebben hier ruim ervaring mee. In yoga heb je dan ook bij de meeste balansoefeningen een ‘drishti’ nodig. Een punt om op te focussen. Een anker waar je je op richt en dat je visueel en mentaal houvast geeft. Dat je helpt om rechtop te staan en dat je helpt om te kunnen bewegen zonder om te vallen.
In het gewone leven, en al helemaal in het werkende leven, is het feitelijk niet anders: als je geen punt op de horizon hebt of misschien juist nog ergens een beetje dichterbij, waar je je aandacht op kunt richten, dan wordt je net zo wiebelig als wanneer je op 1 been zou staan en iemand het licht uit doet.
Wij, of liever onze hersenen, hebben nou eenmaal dat beeld nodig: een aantrekkelijk idee, een heldere richting of een inspirerend en aansprekend einddoel om ons aan vast te houden. Zeg maar, een punt om onszelf aan te ankeren. Dat is essentieel en nog 20 keer zo belangrijk als je dus ook nog eens wordt gevraagd om te gaan bewegen……
Het is dus echt onmisbaar om helder te hebben waar je voor staat en waar je voor gaat. Om niet te gaan zwalken…. Te weten wat jouw of jullie positie is en waar jij of jouw organisatie of team voor staat. En welke waarde jullie aan wie willen leveren. Wanneer en waarom. Want dat is eigenlijk waarom je hier bent, in dit werk, als individu, als team of als organisatie. Weten waarom je hier wilt zijn. En wat je te doen hebt. Wie je daarmee helpt of hoe je daarmee de wereld een klein beetje beter, mooier of fijner maakt.
Dat geeft houvast als je zicht opeens of soms ongemerkt bijna troebel wordt. Als om de een of andere reden het licht uitgaat. Als het mistig wordt op je werk door alle druk, uitdagingen en veranderingen! Dan kun je weer zoeken naar die punten waar je voor staat en waar je voor gaat.
Even checken: hoe vaak komt één van de volgende situaties bij jou, bij jezelf, in je team of in je organisatie in de praktijk voor? :
- Dat het heel moeilijk is om helder te formuleren waar jullie eigenlijk naar toe aan het bewegen zijn? Wat echt heel erg belangrijk is?
- Dat het maar de vraag is of jullie met elkaar eenzelfde (of zelfs, jij zelf in je eentje al?) behoorlijk helder beeld hebben van wat jullie doelen en ambities zijn?
- Of komt is het juist zo bij jullie dat er een visie en missie geformuleerd zijn in containerbegrippen? Waar je alle kanten mee op kunt? En die eigenlijk betekenisloos zijn? Onderbouwd met kernwaarden waar je het in alle redelijkheid echt niet oneens mee kunt zijn? Maar die nul-komma-niks informatie geven over welk gedrag er nou eigenlijk van je verwacht wordt? En die iedereen dus op zijn eigen manier kan invullen? Maar dus maar links laat liggen? Omdat er nou eenmaal een blurry beeld aan hangt?
- Of …. dat de visie wel helder lijkt, maar voortdurend nieuwe keuzes gemaakt worden? Alles om je heen voortdurend dus gaat bewegen en daardoor er daardoor mist ontstaat?
Zeg eens eerlijk? Eerlijk!
Wij komen het bij organisaties en teams vaker wel dan niet tegen: een heldere, eenduidige, consistente visie ontbreekt. En vaak is ook niet meer duidelijk wat de leidende bestaansprincipes van de organisatie ook al weer waren.
Geen visueel inspirerend anker dus. Maar wat er wel áltijd is bij deze organisaties en teams, is de vraag om vooruit te gaan bewegen.
Als je niet weet waar je stevig voor staat en dan ook nog niet helder hebt waar je naar toe gaat…. Maar toch hard vooruit gaat bewegen.
Juist ja…..
Dan is de kans best groot om meerdere malen om te vallen. Wat niet erg is, maar van vallen moet je leren…..als team, als manager, als leider, als organisatie en als medewerker.
Want anders, wat we ook vaak zien gebeuren: gaat iedereen gewoon zijn eigen weg. Want ja: als je blikveld zo beperkt wordt, dan kies je toch gewoon je eigen ‘drishti’? Een focuspunt vlak voor je voeten, omdat dat wel helder te zien is. En verminder je uit noodzaak je snelheid om ongelukken te voorkomen. In mist is snelheid namelijk levensgevaarlijk……
Maar zeg nou zelf: als je met elkaar die mist kunt laten optrekken, wordt dan die reis niet alleen veiliger, maar toch ook nog veel aangenamer leuker en sneller?
Door je zelf de juiste vragen te stellen, is dat heel goed mogelijk. Het kan zijn dat dat lastig is. Na jaren in een tunnel rijden of juist in de mist, helpt het soms om daarbij hulp in te schakelen, want soms is een frisse wind nodig die helpt om jullie zelf je blik nog scherper te draaien. En dan blijkt vaak zoveel meer moois te zien!
Kies voor helderheid! Echte helderheid!
